Γράφει ο GT67
Καλησπέρα κύριοι, με την ομάδα να παραπαίει εδώ και ένα τρίμηνο και να βρίσκεται ακόμα εντός του στόχου της 5ης θέσης (έστω και με λίγες ελπίδες), χάριν του πολύ καλού ξεκινήματος της, μπήκα στη διαδικασία ενός μίνι απολογισμού, όπου συμπέρανα τα εξής:
Είναι να μην βρεθούμε πίσω στο σκορ. Απ τις 8 που βρεθήκαμε πίσω και να κυνηγάμε το σκορ, μόλις 1 καταφέραμε να το γυρίσουμε κι αυτό ήταν σε εντός έδρας ματς, με τον ΠΑΣ που το 0-1 έγινε 2-1. Στα εκτός έδρας η κατάσταση είναι τραγική, μετράμε 5 ήττες σε ΠΑΟΚ (2-0), ΟΦΗ (3-1), Λαμία (1-0), ΠΑΣ Γιάννινα (1-0), Πανιώνιο (2-0) και μόλις 2 ισοπαλίες με Αστέρα Τρίπολης (1-1) και Άρη (1-1). Μάλιστα σε αυτά, ισοφαρίσαμε με πέναλτι στις καθυστερήσεις.
Τι κι αν η κατοχή μπάλας είναι υπέρ μας με 60-40, τι κι αν είναι 70-30, τι κι αν είναι …. 90-10. Απ την στιγμή που είναι φλύαρη και παράλληλου παιγνιδιού, χωρίς παραγωγή φάσεων, χωρίς καθαρών ευκαιριών, χωρίς αν θέλετε σουτ προς την αντίπαλη εστία, είναι σχεδόν σίγουρο, ότι είτε θα χάσουμε είτε θα πετάξουμε 2 βαθμούς. Χαρακτηριστικό το ματς στην Λιβαδειά και το 0-0.
Με τις ελλείψεις που έχουμε στα μετόπισθεν και συνδυαστικά με τα παιδαριώδη ατομικά αλλά και συνόλου λάθη που θα γίνουν, είναι επίσης σίγουρο, πως ο αντίπαλος θα βρεθεί εύκολα σε σημείο βολής. Είναι πλέον κανόνας να γίνεται ένα λάθος στο κέντρο, οι αντίπαλοι να κλέβουν και σε χρόνο dt να βρίσκονται 3 και 4 παίκτες τους εντός περιοχής μας. Όσο για τους αμυντικούς μας? Με πίσω πίσω ή παράλληλα βηματάκια, δεν έχουν καμία τύχη να βγουν κερδισμένοι σε όποια μονομαχία κι αν δημιουργηθεί. Αλλά και η ρέντα δεν είναι υπέρ μας, δείτε το χθεσινό 1-0, καταφέρνει και βάζει το πόδι του ο Κολοβέτσιος, ας πούμε ότι διώχνει και τελικώς μετά από καραμπόλα η μπάλα στρώνεται σε αντίπαλο που σερβίρει δίπλα του για να γίνει το γκολ.
Πλέον είμαστε προβλέψιμοι, μας ξέρουν, δεν είναι όπως στις αρχές που είχαμε το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού, της άγνωστης ομάδας με τους μικρούς παίκτες. Μας έχουν διαβάσει καλά και μας χτυπούν στην κόντρα. Απ την άλλη, μαρκάρουν στενά τα δυο επιθετικά βαρόμετρα, Μπουζούκη Χατζηγιοβάνη, τους βγάζουν εκτός παιγνιδιού με αποτέλεσμα η ομάδα να …. καταρρέει. Όσο για τον Μακέντα, το μαρκάρισμα του είναι εναλλάξ, πότε απ το ένα στόπερ και πότε απ το άλλο. Ξύλο ο ένας, ξύλο ο άλλος, ο Ιταλός κουράζεται, σκάει και βγαίνει κι αυτός εκτός ματς.
Το μυαλό μας έχει χαλάσει κάτω απ τα συνεχόμενα ματς, το βάρος της φανέλας και την πίεση του αποτελέσματος. Είναι σίγουρη η θολούρα, η σαστιμάρα που έχουν οι παίκτες σε αρκετές φάσεις που ενώ έχουν την εύκολη επιλογή, μια απλής πάσας πχ στα 3-4 μέτρα, να προσπαθούν να κάνουν το κάτι παραπάνω, να κρατούν περισσότερη ώρα την μπάλα στα πόδια τους, να επιχειρούν να ντριμπλάρουν και στο τέλος να την χάνουν πανεύκολα.
Χάθηκε η ταχύτητα, οι -έστω και λίγοι- αυτοματισμοί. Παράλληλα ακόμη και από κακό timing δεν τους πιάνει τίποτε. Στα πρώτα ματς είδαμε να έχει παίκτης μας την μπάλα έξω απ την περιοχή και να υπάρχει η επιλογή της κάθετης σε 2 τουλάχιστον συμπαικτών του, τότε η μπάλα περνούσε, σήμερα με την καμία. Είδαμε να υπάρχει η δυνατότητα του σουτ προς την εστία, να το επιχειρούν και να καταλήγει στα δίχτυα, σήμερα δεν το τολμούν καν.
Σε όλα τα παραπάνω θα πρέπει να προσθέσουμε και το μικρό ρόστερ. Δεν υπάρχει αυτό που μπορούσαμε να πούμε παλαιότερα χρόνια, ότι έχουμε 2 ισάξιες 11αδες. Σήμερα η ομάδα βασίζεται σε 14-15 παίκτες. Λίγο η κούραση, λίγο η απουσίες από τραυματισμούς και κάρτες, λίγο οι ιώσεις, λίγο ο …. κακός μας ο καιρός, ανάγκασαν τον Δώνη να παίζει με τους ίδιους και τους ίδιους κι όταν λείπουν ΠΧ οι Ινσούα Γιόχανσον ή Κουλιμπαλί να λέμε ότι η ομάδα έχασε το 50% της δύναμής της. Και μιλάμε για αυτούς τους μέτριους παίκτες που σε άλλες εποχές θα ήταν η 2η και 3η επιλογή του όποιου προπονητή.
Τέλος, στα πρώτα ματς είδαμε διαιτησίες με ανθρώπινα λάθη. Σήμερα κι όσο ήταν φανερό ότι διεκδικούμε την 5η θέση, αυτές έγιναν εγκληματικές, με βαμβάκι και χαντζάρα το σφάξιμο. Βαρεθήκαμε να “δικαιωνόμαστε” στα παράθυρα των αθλητικών εκπομπών απ τους καθηγητές διαιτησίες ενώ οι συνάδελφοί τους μας πηδούν χωρίς σάλιο. Ενοχλούμε, δεν πρέπει να βγούμε Ευρώπη, απαγορεύεται να σβήσουμε την ποινή αποκλεισμού απ την 1η χρονιά. Δεν συμφέρει ούτε τις άλλες μεγάλες ούτε όμως και τις μικρομεσαίες. Μας θέλουν μικρούς κι εύκολα διαχειρίσιμους. Οι μεγάλοι για να μην έχουν ένα ακόμη διεκδικητή των πρώτων θέσεων και οι μικροί για να μπορούν εύκολα ή δύσκολα να παίρνουν αποτέλεσμα στα μεταξύ μας ματς. Μας θέλουν πτώμα και γουστάρουν να ασελγούν πάνω μας, τελεία και παύλα.
ΥΓ. Και όμως κύριοι, παρά τις όλες αρνητικές διαπιστώσεις η ομάδα έχει βελτιωθεί σε σχέση με πέρυσι και αγωνιστικά και οικονομικά. Πέρυσι με πιο γεμάτο ρόστερ, στη “σκληρή” έδρα της Λεωφόρου, χωρίς αμούστακα παιδιά από τις Ακαδημίες για βασικούς και αναντικατάστατους, με 15 μεταγραφές…. η ομάδα συγκέντρωσε σε 30 αγώνες 40 βαθμούς (στο γήπεδο, χωρίς τις αφαιρέσεις).
Φέτος στο αφιλόξενο ΟΑΚΑ με τον μικρότερο μ.ο. ηλικιών του πρωταθλήματος, έχουμε ήδη 37 βαθμούς (στο γήπεδο, χωρίς τις αφαιρέσεις) και υπολείπονται 8 αγωνιστικές. Πιστεύει κανείς πως δεν θα ξεπεράσουμε τους 40 βαθμούς? Κάτω λοιπόν τα χέρια από τον προπονητή και τους παίκτες….ΝΑΙ στην κριτική, αλλά ΟΧΙ στο ανάθεμα!!!
Δε τα οικονομικά από τα 50 εκατομμύρια χρέη, έχουν πέσει κοντά στα μισά και με γνώμονα τις ΑΜΚ που θα τρέξουν μέχρι το καλοκαίρι, θα βρίσκονται κοντά στα 15.
