Γράφει ο GT67
Κανείς προπονητής δεν εμποδίζει τον Χατζηγιοβάνη να πάει στο ένας εναντίον ενός, να ντριπλάρει, να πατήσει περιοχή, να σεντράρει ή να σουτάρει.
Κανείς προπονητής δεν εμποδίζει τον Βιγιαφάνιες να κάνει μια κάθετη πάσα, μια ντρίπλα, ένα σουτ.
Έτσι είναι, αλλά πιστέψτε με είναι μισή αλήθεια.
Και είναι γιατί οι ποδοσφαιρικές ομάδες δεν είναι ατομικό άθλημα που έχεις ένα μειονέκτημα, κάθεσαι το δουλεύεις και βελτιώνεσαι. Το ποδόσφαιρο είναι ομαδικό, είναι “μηχανή” αποτελούμενη από 11 γρανάζια. Ένα να μην δουλέψει σωστά κι αυτομάτως επηρεάζει τα υπόλοιπα 10 άρα το σύνολο της “μηχανής”.
Είναι λοιπόν 11 παίκτες που δεν μπορούν να κάνουν του κεφαλιού τους αλλά ακολουθούν πιστά τις εντολές του προπονητή. Το πλάνο που αναλύθηκε, δουλεύτηκε στις προπονήσεις και τελικώς βγαίνει ή όχι στο χορτάρι.
Γιατί για να κάνει ο Βίγια μια κάθετη, πρέπει οι επιθετικοί (φορ, εξτρέμ ή χαφ ως κρυφά φορ) να κινηθούν καταλλήλως στο χώρο ούτως ώστε να τους δει και να την στείλει συστημένη.
Ή πως να κάνει μια “πάρε βάλε” όταν με εντολή προπονητή γυρίζει πίσω απ’ την σέντρα για να πάρει μπάλα αναλώνοντας τις δυνάμεις του σε άσκοπα μέτρα? Ή πως να σουτάρει – ντριπλάρει όταν δεν βρίσκεται ανάμεσα στις γραμμές άμυνας της αντιπάλου κι έξω απ’ την περιοχή?
Για να πάει στο ένας με έναν ο Χατζηγιοβάνης, έχει τα ντουμπλαρίσματα του χαφ ή το ανέβασμα του μπακ? Έχει το ανέβασμα του μπακ που θα του δώσει μια extra λύση αν δεν μπορέσει να περάσει τον αντίπαλο?
Για να σεντράρει πρέπει να δει πάνω από τρεις συμπαίκτες του στην περιοχή, αλλιώς αν δει μόνο τον φορ (σαν την καλαμιά στο κάμπο) ακόμη κι αν σημαδέψει το κεφάλι του, δύσκολα θα δημιουργηθεί ευκαιρία καθώς ο φορ θα είναι “δεμένος” κι απ’ τα δύο στόπερ και απ’ τον τερματοφύλακα που πάντα υπερτερεί έναντι όλων των αντιπάλων λόγω χεριών.
Για να δημιουργήσεις όμορφο ποδόσφαιρο, να παίξεις γρήγορα το ένα δύο, να εξουδετερώσεις την αντίπαλη άμυνα, πρέπει όλη η ομάδα να συνεισφέρει, να ανέβει ψηλά και να βρίσκονται κοντά παίκτες και γραμμές.
Το γκολ δεν είναι αποκλειστικά δουλειά του φορ, προφανώς και είναι ο κύριος εκφραστής του αλλά λίγο με νοιάζει αν δεν γράψει κανένα αλλά από δική του μαγκιά – εξυπνάδα παρασύρει τους αντιπάλους και ματώσουν τα δίχτυα 60 φορές οι συμπαίκτες του.
Πρέπει πάση θυσία και τα εξτρέμ και τα χαφ να πατούν περιοχή ή να βρίσκονται μεν έξω απ αυτή αλλά πολύ κοντά της.
Ακόμη κι ο τερματοφύλακας, πέρα των σωτήριων αποκρούσεων συμβάλει στην επίθεση.
Φέτος θυμίζω μία φορά έβγαλε “ασίστ” ο Διούδης και πήραμε το ματς.
Συνεπώς, η μία όψη του νομίσματος είναι ότι φταίνε οι παίκτες που δεν παίρνουν πρωτοβουλίες αλλά ταυτόχρονα η δεύτερη λέει ότι δεν τα έχουν δουλέψει στις προπονήσεις.
Άλλωστε ότι δεν ξέρουν να κάνουν επίθεση είπαν (όσοι μίλησαν) στους Ντρεοσί και Μπόλονι και η αλήθεια είναι πως απάντηση δεν πήραν.
Γιατί η άμυνα δίνει τις νίκες (και πράγματι ισχύει) αλλά παρατηρούμε ότι πλέον χάσαμε την συμπαγή της λειτουργία κι ακόμη χειρότερα, όποτε βρεθήκαμε πίσω στο σκορ χάσαμε και το ματς.
Άρα κι εν όψη των 11 ντέρμπι που ακολουθούν, ο Μπόλονι είναι υποχρεωμένος μέσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα και να φτιάξει πάλι την άμυνα και κάποια επιθετικά τρικ να σκαρφιστεί…….αλλιώς πάλι εκτός Ευρώπης.
