Γράφει ο Αλέξανδρος
Καλησπέρα κύριοι, δυστυχώς οι δυσοίωνες προβλέψεις των περισσοτέρων σχετικά με την δυναμικότητα της Ρεάλ και τις λίγες έως μηδαμινές πιθανότητες που είχε ο Παναθηναϊκός μας να την αποκλείσει, επιβεβαιώθηκαν και μάλιστα με εκκωφαντικό τρόπο.
Όπως παρουσιάστηκε η Ρεάλ σε αυτά τα τρία παιχνίδια, ακόμα και αν η διαιτησία είχε σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και είχαμε φύγει από την Μαδρίτη στο 1ο παιχνίδι με το ροζ φύλλο αγώνα, πάλι θα ήταν αυτή που θα προκρινόταν.
Η διαφορά της ποιότητας του ρόστερ είναι εμφανέστατο και αυτό οφείλεται στα χρήματα που διαθέτει η διοίκηση της κάθε ομάδας. Την Ρεάλ με αγοραστικό κοινό (πελάτες) σε ολόκληρο τον κόσμο, που απευθύνεται σε χορηγούς παγκόσμιας εμβέλειας, που έχει 60.000 ενεργά μέλη, που κατάγεται από μια χώρα 50.000.000 ανθρώπων….. δεν γίνεται ο Παναθηναϊκός ή γενικότερα μια ομάδα με το μπάτζετ του Παναθηναϊκού να την αποκλείσει.
Θα ήταν και άδικο θα έλεγα σύμφωνα με την πιάτσα των αγορών….. που αρέσκεται συχνά-πυκνά ειλικρινώς να λέει “ότι πληρώνεις παίρνεις”….Και αυτοί πληρώνουν αδρά και οι οπαδοί τους απολαμβάνουν τα ψυχολογικά οφέλη των διακρίσεων, πληρώνοντας βέβαια και αυτοί από τη μεριά τους, αυτό που τους αναλογεί!!!
Ο ερχομός του Πιτίνο, λίγο κόντεψε να ταράξει την ισορροπία της Euroleague …. που θέλει οι 3 στις 4 ή ακόμα και οι 4 στις 4 ομάδες που φτάνουν στο Final Four, να είναι οι ακριβότερες…… Άλλωστε και ο Παναθηναϊκός προ της κρίσης και επί των ημερών του Παύλου-Θανάση, που έφτασε 6 φορές στο ψηλότερο βάθρο της διοργάνωσης, άνηκε σε αυτές τις ομάδες….Τις ακριβές!!!
Παρά το 3-0 το συναίσθημα που μου αφήνει αυτή η χρονιά, δεν είναι απογοήτευση και αυτό οφείλεται στην ρεαλιστική οπτική ματιά που με τα χρόνια απέκτησα και αντιμετωπίζω τις επιτυχίες ή αποτυχίες στο μέτρο του εφικτού. Ο Παναθηναϊκός (ειδικά μετά το πρώτο άσχημο μισό της διοργάνωσης και την λάθος καλοκαιρινή στελέχωση του ρόστερ) έκανε ΥΠΕΡΒΑΣΗ φτάνοντας στους 8 και ίσως να έφτανε και στους 4 αν συναντούσε στον δρόμο του μία εκ των Ζαλγκίρις, Μπαρτσελόνα και Μπασκόνια ανεξαρτήτου έδρας. Με τις Εφές και Τσσκα θα το πάλευε αν είχε το πλεονέκτημα έδρας, ενώ με Ρεάλ και Φενέρ….δεν παίζονται.
Πρωταγωνιστής και βαρόμετρο αυτής της ομάδας και αυτής της χρονιάς ο Νικ Καλάθης…..όποτε ήταν καλός έπαιρνε την ομάδα από το χέρι και την οδηγούσε στις επιτυχίες, όποτε δεν ήταν, 99 στις 100 φορές χάναμε…. Αν αυτό δεν τον κάνει ηγέτη, τι θα τον έκανε?
Επιβεβαίωση το γεγονός πως μετά από αποκλεισμό και μη έχοντας πιάσει τα γνωστά στάνταρ απόδοσής του, 18.000 κόσμος τον αποθέωσε, για όσα πρόσφερε συνολικά στην χρονιά. Και αν δεν αρκεί σε κάποιους η δική μου άποψη ή των 18.000 ανθρώπων που του αναγνώρισαν την τεράστια συμβολή του στην πρόκριση στους 8, ας κοιτάξουν τα στατιστικά του.
Κλείνοντας, θα ήθελα να απευθυνθώ στα εκατομμύρια των Παναθηναϊκών, που λησμονούν την χαρά….. πως ο καιρός έχει γυρίσματα….. Δεν ξέρω πότε, δεν ξέρω με ποιο τρόπο, δεν ξέρω με ποιον μπροστάρη, αλλά ο Παναθηναϊκός θα ξαναγίνει ο Πρωταθλητής σε Όλα τα Σπορ.
ΥΓ. Πολλοί μετά τα τελευταία αρνητικά δημοσιεύματα για την υλοποίηση του project Athens Alive, καταλήγουν στο συμπέρασμα πως η ελπίδα για εμπλοκή του Δημήτρη Γιαννακόπουλου στην ΠΑΕ, έσβησε….. Προσωπικά, επειδή θέλω να βλέπω το ποτήρι μισογεμάτα, αντιλαμβάνομαι αυτή την εξέλιξη ως θετική για το μέλλον του Παναθηναϊκού: 1) γιατί δεν θα μπει σε μια μακρόχρονη διαδικασία προκειμένου να γίνουν οι ανέφικτες υποσχέσεις της Πολιτείας εφικτές και 2) γιατί δεν υπάρχει πλέον λόγος για τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο να βρίσκεται σε αναμονή, υπολογίζοντας πρώτα στην υλοποίηση του project και τα ξένα κεφάλαια….. η ώρα είναι τώρα με τον κόσμο συμπαραστάτη!!!
