Ο Παναθηναϊκός αλλάζει, εξελίσσεται και βελτιώνεται!!!

Γράφει ο Ευθύμης

Βρισκόμενος σε ένα κομβικό χρονικό σημείο και προσπαθώντας να διαχειριστεί σημαντικές προκλήσεις, ο Παναθηναϊκός, υπό την καθοδήγηση του Εργκίν Αταμάν, φαίνεται ότι αλλάζει τους πυλώνες του παιχνιδιού του, κάνοντας τις απαραίτητες προσαρμογές σε σύγκριση με το πέρυσι, αλλά και με την αρχή της αγωνιστικής σεζόν.

Ο Εργκίν Αταμάν έχει προχωρήσει σε σημαντικές τομές τόσο στον τρόπο παιχνιδιού τις ομάδας όσο και στον τρόπο διαχείρισης παικτών προσπαθώντας να βρει σταδιακά την κατάλληλη χημεία, σηματοδοτώντας το έναυσμα για να ανταποκριθεί ο Παναθηναϊκός στο απαιτητικό πρόγραμμα που έρχεται.

Είναι γεγονός ότι ο πρωταθλητής Ελλάδος και Ευρώπης βρίσκεται σε εκθετική βελτίωση μετά τη συντριβή που υπέστη από την Εφές, αλλάζοντας σταδιακά δέρμα τόσο αμυντικά όσο και επιθετικά, έχοντας ταυτόχρονα να διαχειριστεί τον πρόσφατο τραυματισμό του Λεσόρ και τον μακροχρόνιο του Γκριγκόνις, αλλά και την προσθήκη του Γκάμπριελ, χωρίς όμως να έχει καταφέρει να σταθεροποιήσει την απόδοση του.

Η αλλαγή της εικόνας της ομάδας είναι εμφανής στην επίθεση, καθώς πλέον ο Αταμάν έχει αλλάξει εν μέρει τον τρόπο που επιτίθεται μετά τον τραυματισμό του Λεσόρ. Το low post παιχνίδι του Γάλλου δεν υπάρχει με τον Παναθηναϊκό να στρέφεται περισσότερο στο pick and roll, στο οποίο ο Γιουρτσεβέν ξεχωρίζει και στο οποίο ο Γκάμπριελ μπορεί να κάνει θραύση ειδικά με την ικανότητά του να βλέπει την πάσα στην αδύνατη πλευρά. Μία ακόμη σημαντική διαφοροποίηση είναι η τάση του Ναν να εκτελεί ένα σημαντικό μέρος των προσπαθειών του από την περιφέρεια, αλλά και να πασάρει περισσότερο τη μπάλα. Μία ακόμη προσαρμογή του Εργκίν Αταμάν είναι η προσπάθεια της ομάδας να τρέξει το transition και να βρει εύκολους πόντους στο ανοιχτό γήπεδο, τομέα στον οποίο ο Οσμάν ξεχωρίζει, ο οποίος θυμίζει… Χουάντσο στον τρόπο που ενωματώνεται στην ομάδα και ανεβάζει σταδιακά απόδοση στο δεύτερο μισό της σεζόν όπως έκανε και ο Ισπανός πέρυσι. Είναι δεδομένο πάντως ότι ο Αταμάν καταφέρνει να ενσωματώσει και να δώσει ρόλο στον Οσμάν αυξάνοντας το usage του και δίνοντάς του την ευκαιρία να τρέξει στο transition, δίνοντάς του την ευκαιρία να εξελιχθεί στον καλύτερο παίκτη στην Ευρώπη.

Ο Αταμάν όμως έχει κάνει σημαντικές παρεμβάσεις και στην άμυνα της ομάδας κυρίως μέσα από την αλλαγή του ροτέισιον και των πεντάδων που χρησιμοποιεί, οι οποίες πλέον βασίζονται τόσο στα αθλητικά προσόντα των αθλητών όσο και στο IQ τους. Ο Καλαϊτζάκης κερδίζει σταδιακά χρόνο μέσα από την άμυνα του, ενώ ο Οσμάν και ο Χουάντσο ανταποκρίνονται εξαιρετικά, καταφέρνοντας να κρατήσουν χαμηλά σε σκορ τους αντιπάλους τους. Σημαντική βοήθεια (φαίνεται ότι) μπορεί να προσφέρει ο Γκάμπριελ, η παρουσία του οποίου θωρακίζει το ζωγραφιστό και δίνει την αίσθηση ότι ο αντίπαλος φοβάται ακόμη και τη σκιά του, μιας και ο Σουδανός έχει ταχύτατες αντιδράσεις και δεν αφήνει ουδέποτε κάποια προσπάθεια χωρίς να προσπαθήσει για κόψιμο. Αυτό βέβαια έχει ως αποτέλεσμα τη φθορά του, καθώς πολλές φορές φορτώνεται με φάουλ.

Η πραγματικότητα είναι ότι τη διαφορά στη θεαματική βελτίωση του Παναθηναϊκού την κάνει η κατακόρυφη άνοδος της απόδοσης του Γκραντ. Στα τελευταία παιχνίδια έχει εμφανιστεί το περυσινό κομπιούτερ που καθοδηγεί την ομάδα τόσο σε άμυνα όσο και σε επίθεση, αλλάζοντας του συσχετισμούς στο παρκέ, προσδίδοντας ένα κέλυφος προστασίας στην πρώτη γραμμή άμυνας της ομάδας, ρίχνοντας τους επιθετικούς δείκτες του αντιπάλου και εκτοξεύοντας ταυτόχρονα τους επιθετικούς δείκτες του Παναθηναϊκού.

Γενικότερα βλέπουμε τον Παναθηναϊκό να έχει αυξήσει το ενεργειακό του επίπεδο τόσο ατομικά όσο και ομαδικά και μέσα από τις αλλαγές που έχει εφαρμόσει ο Εργκίν Αταμάν δείχνει να βελτιώνεται και να ετοιμάζεται για τις απαιτητικές εβδομάδες που ακολουθούν μέχρι το φινάλε της σεζόν.

Είναι όμως όλα ρόδινα αυτή τη στιγμή στον Παναθηναϊκό;

Δε θα το έλεγα. Ο Μπράουν δεν έχει καταφέρει να ενσωματωθεί στην ομάδα. Υπάρχουν βραδιές που θυμίζει τον παίκτη των περυσινών playoffs όπως κόντρα στη Μπασκόνια ή τη Βίρτους, όμως η συνολική του εικόνα είναι μέτρια. Ο Μπράουν δεν είναι ο παίκτης που θα μπει στα παπούτσια του Σλούκα. Δεν είναι ο παίκτης «οικονομίας» που θα έρθει από τον πάγκο και θα αλλάξει άμεσα το μομέντουμ του αγώνα, ενώ δύσκολα θα μπορέσει να λειτουργήσει off ball. Ο Μπράουν χρειάζεται χρόνο και τη μπάλα για να μπορέσει να αποδώσει και ίσως η προσθήκη του Γκάμπριελ, ενός pnr ψηλού και η επιστροφή του Γκριγκόνις (άγνωστο βέβαια το πότε θα επιστρέψει ο Λιθουανός), ο οποίος παίζει off ball, να βοηθήσουν τον Αμερικανό.

Αξίζει να σημειωθεί ότι τόσο ο Μπράουν όσο και ο Σλούκας κάνουν συντήρηση δυνάμεων για να είναι έτοιμοι στην τελική ευθεία της χρονιάς, όπως ήταν και οι δύο τους πέρυσι. Ο Ιωάννης Παπαπέτρου δεν έχει βοηθήσει καθόλου φέτος. Η φετινή του απόδοση απέχει έτη φωτός από αυτήν που είχε στο φινάλε της περασμένης σεζόν δίνοντας απίστευτη ώθηση σε άμυνα και επίθεση. Σωματικά βρίσκεται σε μέτρια κατάσταση, ενώ εκτελεστικά το πτωχό 30% από το τρίποντο δεν του επιτρέπει να κερδίσει χρόνο σε μία ομάδα που έχει ανάγκη το λεπτομερειακό spacing.

Ιδιάζουσα περίπτωση είναι ο Ντίνος Μήτογλου. Μετά το εντυπωσιακό παιχνίδι στο Μόναχο, ο Ντίνος έχει επιστρέψει στη μέτρια εικόνα των προηγούμενων αγώνων. Το πακέτο παιχνιδιού του Έλληνα ψηλού είναι τέτοιο που μπορεί να παίξει με σχεδόν όλους τους ψηλούς μας (με εξαίρεση ίσως τον Γιουρτσεβέν). Μπορεί να καλύψει και τις δύο θέσεις των ψηλών, έχει σουτ και παιχνίδι στο ποστ σε άμυνα και επίθεση. Ιδανικά θα μπορούσε να κάνει δυναμικό δίδυμο με τον Γκάμπριελ και η άνοδός του θα αλλάξει πολλά.

Σημαντικό ρόλο μπορεί να παίξει ο μέχρι τώρα τραυματίας Κώστας Αντετοκούνμπο. Η ενέργεια που έδινε στα 10΄που έπαιζε κατά μ.ο. πέρυσι και το παιχνίδι πάνω από τη στεφάνη λείπουν. Ο Κώστας μπορεί να λειτουργήσει ως ο ιδανικός τρίτος center, προστατεύοντας τους άλλους από τη φθορά των φάουλ
Η απουσία του Γκριγκόνις είναι επίσης σημαντική. Ο Λιθουανός λείπει. Το παιχνίδι του μακριά από τη μπάλα μπορεί να λειτουργήσει ευεργετικά για τους υπόλοιπους περιφερειακούς λειτουργώντας ως βαλβίδα αποσυμπίεσης στα double teams που δέχεται ο Ναν, δίνοντας επιλογές στον εκάστοτε χειριστή (βλέπε Μπράουν), αποτελώντας μία ακόμη απειλή για τον αντίπαλο. O Παναθηναϊκός αυτή τη στιγμή έχει παίκτες ικανότατους στη δημιουργία, ικανότατους στο 1vs1, αλλά του λείπει η κίνηση πίσω από τα σκριν. Με δεδομένο το γεγονός ότι αυτά τα τρία στοιχεία είναι αλληλένδετα, ενδεχόμενη επιστροφή του Γκριγκόνις μπορεί να εκτοξεύσει την επιθετική λειτουργία των πρωταθλητών Ελλάδος και Ευρώπης.

Μελανό σημείο είναι ο τραυματισμός του Λεσόρ. Το λιοντάρι της Μαρτινίκας ήταν πυλώνας του παιχνιδιού της ομάδας. Ο τραυματισμός του οδήγησε τον Αταμάν στο να αλλάξει σε ένα σημαντικό βαθμό τον τρόπο επιθετικής ανάπτυξης, έχοντας καταφέρει να πάρει πράγματα από τον Γιουρτσεβέν, έχοντας χάσει όμως το παιχνίδι του Λεσόρ και αυτό ίσως φανεί στα επόμενα παιχνίδια, απέναντι σε αντιπάλους με πιο σκληροτράχηλη υφή. Ο Αταμάν έχει πλέον τον Γκάμπριελ έναν ψηλό με αρκετά πλεονεκτήματα (above the rim παιχνίδι, pick and roll, ριμπάουντ), αλλά χωρίς την ικανότητα να βρει πόντους από το low post και με χαμηλό ποσοστό στις βολές, σημαντικό τομέα στο φινάλε οριακών παιχνιδιών. Ωστόσο, η επιστροφή του Λεσόρ θα δώσει την ευκαιρία στον Αταμάν να επιλέξει μεταξύ παικτών που του δίνουν διαφορετικά χαρακτηριστικά, καθιστώντας το παιχνίδι της ομάδας ακόμη πιο απρόβλεπτο.

Τελευταίο πρόβλημα ο τραυματισμός του Γιιουρτσεβέν. Ο Τούρκος ήταν σε καλή κατάσταση, αν και αμφιβάλω για το κατά πόσο μπορεί να ανταπεξέλθει απέναντι σε αντιπάλους με δυνατά κορμιά όχι μόνο στην άμυνα και ιδιαίτερα στο PnR, αλλά και στην επίθεση όπου δυσκολεύεται να βρει τελειώσει φάσεις, όπως φάνηκε στο παιχνίδι με τη Μπαρτσελόνα. Νομίζω ότι θα έχουμε προσθήκη.

Συμπεράσματα

Ουσιαστικά, ο Παναθηναϊκός αλλάζει, εξελίσσεται και βελτιώνεται. Ο Αταμάν προσπαθεί να προσθέσει επιπλέον τρόπους ανάπτυξης, δίνοντας ρόλο στον Οσμάν, ο οποίος εκτελεί στο transition, προσπαθεί να αξιοποιήσει τον Γιουρτσεβέν, χωρίς ωστόσο να επηρεάζεται η αμυντική ισχύς της ομάδας, ενώ ταυτόχρονα προσπαθεί να ενσωματώσει τον Γκάμπριελ. O Αταμάν πιστός στο δόγμα του “strengthened by core group” (βασίζεται στα μέλη της ομάδας που μπορούν να του δώσουν άμεσα αποτελέσματα) έχει βελτιώσει την εικόνα της ομάδας, κερδίζοντας το ντέρμπι και το πλεονέκτημα έδρας, και ταυτόχρονα προκαλεί τα υπόλοιπα μέλη της να κερδίσουν το χρόνο συμμετοχής τους. Όλα αυτά σε συνδυασμό με την επιστροφή των Λεσόρ, Γκριγκόνις και την ευεργετική επίδραση που θα έχει αυτή στην ομάδα, δίνουν την ευκαιρία στον Παναθηναϊκό να παρουσιαστεί πανέτοιμος και πάνοπλος όταν κρίνονται οι τίτλοι, με την επίθεση να μετατρέπεται σε ‘’Λερναία Ύδρα’’ και την άμυνα να ανεβάζει την ένταση και να κάνει τον αντίπαλο να ασφυκτιά.