Γράφει ο Ευθυμης
Η νίκη επί της Βιλερμπάν ήρθε την καταλληλότερη στιγμή. Λίγο πριν από το F4 του κυπέλλου και έπειτα από μία σειρά κακών εμφανίσεων, η ομάδα πήρε μία σπουδαία νίκη, καταλυτική για την ψυχολογία της, και στοχεύει πλέον στην κατάκτηση του κυπέλλου. Το θετικότερο όμως ήταν η εικόνα της και κυρίως η αισθητά βελτιωμένη άμυνά της, ένας τομέας που θεωρητικά θα έπρεπε να είναι το δυνατότερο χαρακτηριστικό κατά τη φετινή σεζόν.
Μπαίνοντας στο 2ο μισό της σεζόν είναι η ώρα η ομάδα να εμφανίσει όλα τα χαρακτηριστικά μιας ομάδας Πρίφτη. Σκληρή/physical άμυνα, ειδικά στο ζωγραφιστό, δημιουργία από πολλούς παίκτες, σκορ από τους γκαρντ μέσα από 1vs1, ελεύθερα τρίποντα, κυρίως από τις γωνίες, transition επίθεση, στοιχεία τα οποία όμως η ομάδα εμφάνισε σποραδικά.
Κάνοντας μερικά βήματα πίσω και βλέποντας το πώς έχει εξελιχθεί η σεζόν, δύο ήταν τα μεγάλα προβλήματα:
1. ο COVID που χτύπησε την ομάδα σε σημαντικό σημείο, εκεί που έδειξε να βρίσκει ρυθμό, και 2. η αδυναμία των Πέρι, Φλόιντ, Φερέλ να βοηθήσουν στοιχειωδώς την ομάδα.
Δύο προβλήματα που είχαν ως αποτέλεσμα ο Πρίφτης να έχει στη διάθεσή του ένα μικρό ρόστερ, το οποίο δεν μπορούσε να κρατήσει σταθερή την απόδοσή του μέσα σε ένα παιχνίδι, με αποτέλεσμα η ομάδα να παρουσιάζει μεγάλες διακυμάνσεις και να παίζει κατά διαστήματα το μπάσκετ του προπονητή της.
Αυτή τη στιγμή η ομάδα έχει τα απαραίτητα συστατικά για να εμφανίσει τη φιλοσοφία του προπονητή μας και να κατακτήσει το πρωτάθλημα και το κύπελλο. Ο Γιόβιτς δείχνει σε εξαιρετική κατάσταση, και αποτελεί τον άσο που έλειπε, όπως και ο Νέντοβιτς που ηγείται της ομάδας. Ο Οκάρο αρχίζει και προσαρμόζεται στην Ευρωλίγκα και ο Έβανς δίνει αρκετές λύσεις τόσο στο 4 όσο και στο 5. Η περιφέρεια έχει πλέον 4 παίκτες συν τον HSR, ο οποίος όμως είναι σε μέτρια κατάσταση και η άνοδός του ίσως αποτελεί το κλειδί για την εξέλιξη της χρονιάς.
Το γιατί ο Κουβανός είναι ίσως το κλειδί είναι εύκολο να απαντηθεί. Η ομάδα έχει ανάγκη έναν παίκτη που θα σουτάρει σταθερά από την περιφέρεια και με δεδομένο ότι η ομάδα δεν έχει χρήματα για προσθήκη, η βελτίωση του HSR είναι μονόδρομος. Ο Κουβανός στο περσινό 2ο μισό της χρονιάς έδειξε ότι μπορεί να αποτελέσει ένα αξιόπιστο 3D παίκτη. Η ομάδα τον χρειάζεται και είμαι σίγουρος ότι ο κόουτς θα τον προετοιμάσει κατάλληλα τόσο στο πνευματικό κομμάτι όσο και στο αγωνιστικό κομμάτι. Όπως θα ετοιμάσει και τον Μέικον, ο οποίος το τελευταίο τρίμηνο δεν αποδίδει σύμφωνα με τις δυνατότητες του ή ακόμη και τον Μαντζούκα για τα παιχνίδια των τίτλων. Οψόμεθα.
Η ομάδα έχει βελτιωθεί αισθητά στο κομμάτι του αμυντικού ριμπάουντ, ένας τομέας που αποτελεί αχίλλειο πτέρνα της ομάδας και πλέον είναι 5η στην Ευρωλίγκα με 24.1 κατά μέσο όρο. Σημαντική βελτίωση για μια ομάδα που πρώτον δεν έχει πολλές λύσεις στη γραμμή των ψηλών και δεύτερον έχει χάσει τον Παπαπέτρου, ικανότατο σε αυτόν τον τομέα. Τα box out είναι πλέον αρκετά καλά και σε αυτό βοηθάνε αποτελεσματικά τα γκαρντ. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να βελτιωθεί και η transition επίθεση της ομάδας, μιας και το εύκολο αμυντικό ριμπάουντ της δίνει τη δυνατότητα να τρέχει στο ανοικτό γήπεδο.
Οι καθοριστικότερες όμως βελτιώσεις πρέπει να έρθουν (και θα έρθουν) σε 2 τομείς: άμυνα και λάθη.
Ο Πρίφτης κατάφερε προσωρινά να βελτιώσει την αμυντική εικόνα της ομάδας εφαρμόζοντας ζώνη, η οποία όμως είχε προσωρινά αποτελέσματα, όπως αναμενόταν δηλαδή. Η άμυνα δεν έχει φτάσει στο επιθυμητό επίπεδο και αυτό οφείλεται σε μία σειρά από λόγους. Για αν δομηθεί μία καλή άμυνα χρειάζεται ένας παίκτης που θα κατευθύνει τους υπόλοιπους και ένας που θα καλύψει τις τρύπες που υπάρχουν (σ.σ. μπορεί ένας παίκτης να κάνει και τα δύο). Η αγωνιστική πτώση του HSR ενός παίκτη που μαζί με τον Παπαγιάννη είναι ικανοί να καλύψουν τις αμυντικές αδυναμίες της περιφερειακής άμυνας ήταν ένα καταστροφικό γεγονός. Όπως ανέφερα ο κόουτς θα κάνει τα πάντα για να τον επαναφέρει και με αφετηρία τον χθεσινό αγώνα, κατά τον οποίο ο Κουβανός ήταν αρκετά καλός αμυντικά, δείχνει ότι θα τα καταφέρει. Ο Γιόβιτς είναι ικανός να βοηθήσει και σε αυτόν τον τομέα, ενώ και ο Παπαπέτρου όταν επιστρέψει από τον τραυματισμό του μπορεί να καλύψει πολλά αμυντικά, αλλά και επιθετικά προβλήματα.
Ο Γιόβιτς δείχνει εξαρχής πως θα αλλάξει πολλά και στον τομέα των λαθών, επίσης σημαντικό πρόβλημα τη ομάδας. Η ομάδα βρίσκεται στην 8η θέση με 13 λάθη κατά μέσο όρο, χθες είχε 9 με τον Σέρβο να μην έχει κανένα. Αρκετά σημαντικό για τους εγχώριους τίτλους που ο αιώνιος αντίπαλος εκμεταλλεύεται τα λάθη για να τρέξει στο transition.
Η παρουσία του Γιόβιτς μπορεί να εκτοξεύσει τον Παπαπέτρου, καθώς ο αρχηγός, ένας αποδεδειγμένα καλός σποτ σουτέρ, αναλώθηκε πολλές φορές σε σουτ μετά από ντρίπλα, στα οποία είναι αποδεδειγμένα άστοχος. Το 23.8% είναι κάκιστο για την ποιότητά του. Μαζί με την ενδεχόμενη βελτίωσή τόσο του ίδιου, όσο και του HSR, αλλά και την επιθετική ενεργοποίηση του Παπαγιάννη μέσα από το pnr η επιθετική εικόνα της ομάδας μπορεί να αλλάξει αισθητά.
Ο Μέικον και ο Μποχωρίδης μπορούν να επωφεληθούν από την παρουσία του Γιόβιτς. Ο Μέικον θα γλιτώσει ενέργεια αφού τη μεταφορά της μπάλας θα την αναλάβει ο Σέρβος και θα μπορέσει να επιστρέψει σε σταθερά καλό επίπεδο, ενώ ο Μποχωρίδης θα μπορέσει να σουτάρει από τις καλές του θέσεις.
Γενικά η ομάδα είχε κάθετο παιχνίδι (Νέντοβιτς, Μέικον), είχε παίκτες που μπορούν να σουτάρουν καλά μετά από ντρίπλα (Νέντοβιτς, Μέικον) και αρκετούς που μπορούν να σουτάρουν καλά από θέση (Μποχωρίδης, Κασελάκης, Παπαπέτρου, HSR, Οκάρο), αλλά δεν είχε τον παίκτη που θα μπορέσει να πασάρει σωστά και να τους αξιοποιήσει. Το τρίπτυχο slashing-δημιουργία- εκτέλεση είναι αλληλένδετο και η απουσία ενός εκ των τριών συστατικών μπορεί να οδηγήσει σε κάκιστες εκδηλώσεις επιθέσεων και πτώση των ποσοστών.
Τέλος, πρέπει να αναφερθώ στις Κασσάνδρες που έχουν προδιαγράψει την απώλεια των εγχώριων τίτλων και περιμένουν τη “δικαίωσή” τους για να κατακρίνουν την ομάδα. Καλό θα είναι να μην προτρέχουν και να περιμένουν το αποτέλεσμα γιατί προς το παρόν εκτίθενται. Η ομάδα είναι πρώτη στο πρωτάθλημα, στο F4 του κυπέλλου και έχει κατακτήσει το Super Cup. Όχι και άσχημα για μία ομάδα που τη θεωρούν «φτωχό συγγενή».
Δεν υπάρχει περίπτωση μία ομάδα αποτελούμενη από δύο Σέρβους αθλητές και έναν προπονητή πρωταθλητή (2014) να δεχτεί να χάσει χωρίς πρώτα να <<πεθάνει>> στο γήπεδο, ειδικά όταν ο ένας εκ των δύο παικτών ανήκει στο τοπ-10 των παικτών που παίζουν στην Ευρώπη. Επίσης, ακόμη και αν η ομάδα είναι outsider, μετά την προσθήκη του Γιόβιτς και τη σταδιακή αφομοίωση της φιλοσοφίας του Πρίφτη από την πλευρά των παικτών η διαφορά αυτή είναι μικρή.
Η χρονιά δεν έχει τελειώσει και είναι η κατάλληλη στιγμή για να μπορέσει η ομάδα να αντεπιτεθεί και με δεδομένο ότι οι ομάδες του Πρίφτη βελτιώνονται όσο εξελίσσεται η σεζόν, ο Παναθηναϊκός μπορεί να συνεχίσει την κυριαρχία του στην Ελλάδα.
