Γράφει ο Panos Makrys
Ο Εργκίν Αταμάν είναι η έκτη προσπάθεια του Δημήτρη Γιαννακόπουλου να να βρει τον νέο Ομπράντοβιτς.
Οι Ιβάνοβιτς, Τζόρτζεβιτς, Πασκουάλ, Κάτας, Πιτίνο ήρθαν αλλά έφυγαν όλοι ως αποτυχημένοι ή έστω ανίκανοι να αντικαταστήσουν τον τεράστιο Ζοτς!
Όπως έγινε και με τους Έλληνες που φόρεσαν την πράσινη φόρμα: Πεδουλάκης, Αλβέρτης, Μανωλόπουλος, Πρίφτης, Βόβορας.
Ορισμένοι από αυτούς κατέκτησαν και εγχώριους τίτλους ενώ η παρουσία των «πράσινων» στα πλέι-οφ της Euroleague ήταν αδιάλειπτη μέχρι το 2019, αλλά πρόκριση σε φάιναλ-φορ δεν υπήρξε σε αυτό το διάστημα.
Ο Αταμάν με τους δύο ευρωπαϊκούς τίτλους ακούγεται ως το πιο βαρύ όνομα από τους προηγούμενους, με εξαίρεση πιθανότατα του Πιτίνο.
Ωστόσο είπε το «ναι» σε έναν Παναθηναϊκό που βολοδέρνει στο πέλαγος σαν ναυαγός και που τερματίζει κάτω από τη 13η θέση της Euroleague, διοργάνωση στην οποία ο Αταμάν σάρωσε τίτλους. Και έρχεται στον 16ο της βαθμολογίας της με έναν στόχο.
Να τον ξανακάνει πρωταθλητή, να ράψει και άλλα αστέρια στην φανέλα του!!
Ο Αταμάν δεν είναι προπονητής «μακράς πνοής», δεν είναι δηλαδή από εκείνους που θα ξεκινήσουν από τα θεμέλια για να αναδομήσουν σιγά σιγά μια ομάδα. Μετά την θητεία του στην Εφές και την κατάκτηση του φετινού τίτλου στο τουρκικό πρωτάθλημα απέναντι στην Φενέρ του Ιτούδη, ήρθε στην Ελλάδα για να επαναφέρει τον Παναθηναϊκό στην φυσιολογική του θέση, την κορυφή σε όλες τις διοργανώσεις.
Για να γίνει όμως αυτό χρειάζεται και ένας πακτωλός χρημάτων, για να έρθουν έτοιμο μπασκετμπολίστες, όπως τα ονόματα που ακούγονται το τελευταίο διάστημα.
Φυσικά δεν παραγνωρίζουμε τις δυσκολίες που έχουν τέτοιες μεταγραφές, ακόμα και εάν ο ιδιοκτήτης διαθέσει τα απαραίτητα χρήματα, όπως έχει δηλώσει ότι θα κάνει. Δεν ξέρω πόσο καλό είναι σήμερα το όνομα του Παναθηναϊκού στην πιάτσα των μανατζαραίων, μετά τα όσα έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια, άλλη μία απαραίτητη συνθήκη εκτός της ύπαρξης χρημάτων για να κλειστούν συμφωνίες με μεγάλα ονόματα.
Ακόμα και να επιτευχθούν όλοι οι στόχοι, χρειάζεται κάτι ακόμα από όλους μας.
Υπομονή!!!
Να πατήσουμε πρώτα σταθερά στα πόδια μας, μετά από δύο εντελώς αποτυχημένες σαιζόν και μετά να επιχειρήσουμε το άλμα.
Άλμα που θα έχει στόχο το ξεκίνημα νέου σερί, στο οποίο κάθε χρόνο η ομάδα θα προσθέτει έναν τουλάχιστον τίτλο στο παλμαρέ της, σερί το οποίο έχασε εφέτος μετά από 27 έτη!!!
