Γράφει ο Nik 68
Καλησπέρα, tο παιχνίδι με την ΑΕΚ ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι για εμένα.
Το ποτήρι έχει γεμίσει σε όλη τη διάρκεια με αυτόν τον τύπο που λέμε προπονητή.
Στα χρόνια που παρακολουθώ την ομάδα μας έχω ζήσει επιτυχίες και αποτυχίες, έχω δει πλούσια και φτωχά ρόστερ, δομημένα καλά και κακά. Τόσο αντποδοσφαιρικο Παναθηναϊκό δεν θυμάμαι ποτέ.
O Παναθηναϊκός του Μπόλονι, είναι η επιτομή της κακοποίησης του ποδοσφαίρου. Ο τύπος με έχει κάνει να μην θέλω να βλέπω την ομάδα μου. Ένα ρόστερ προβληματικό κάνει πιο δύσκολη τη δουλειά ενός προπονητή, αλλά ο τρόπος που αγωνίζεται έχει πάντα την σφραγίδα του προπονητή της.
Κανένας ποδοσφαιριστής όσο καλός και να είναι όσο και δυνατή προσωπικότητα και να έχει, δεν μπορεί να καθορίσει τη φιλοσοφία μιας ομάδας. Μπορεί να κρίνει παιχνίδια, μπορεί να βελτιώσει την εκτέλεση του αγωνιστικού της πλάνου, αλλά τον προσανατολισμό της ποτέ.
Η αγωνιστική της ταυτότητα ανήκει αποκλειστικά στον προπονητή. Και αυτή η φιλοσοφία που έχει ο Παναθηναϊκός αυτού του προπονητή προσωπικά όχι μόνο δεν μου είναι αρεστή αλλά μου είναι αποκρουστική.
Δεν είμαι οπαδός του αποτελέσματος μέσα από καταστροφικό ποδόσφαιρο. Δεν μου αρέσει να το βλέπω στην ομάδα που είμαι οπαδός της. Το να το κάνει σε κάποια παιχνίδια είναι θεμιτό. Όμως ο Παναθηναϊκός αυτού του κυρίου το κάνει σε όλα τα παιχνίδια.
Η αντίληψη που έχει περάσει στην ομάδα είναι κατεβαίνουμε να καταστρέψουμε και αν βρεθεί μια κόντρα ή κάποιο στημένο να βρούμε ένα γκολ. Σε ροή παιχνιδιού επιθετικό πλάνο υπάρχει το τίποτα. Ο συγκεκριμένος προπονητής είναι ολοφάνερο ότι απέχθεια στο ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας. Και αυτό δεν είναι θέμα ρόστερ μπάτζετ κλπ. Για τον ίδιο είναι φιλοσοφία ποδοσφαιρική.
Ας πιάσουμε το θέμα ρόστερ:
Πιστεύετε ότι ο Παναθηναϊκός με αυτό το ρόστερ δεν μπορεί μπορεί να παίξει ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας με τις μισές τουλάχιστον ομάδες της σούπερ λιγκ? Γιατί δεν το κάνει??
Προσπαθώ να θυμηθώ παιχνίδια και δεν βρίσκω κανένα. Θυμάμαι το παιχνίδι στο Αγρίνιο και το β ημίχρονο στο Καραϊσκάκης. Κοινός παρονομαστής και στα δύο ότι βρέθηκε πίσω στο σκορ και το αίσθημα αυτοσυντήρησης των ποδοσφαιριστών. Σε κανένα παιχνίδι με οποιοδήποτε αντίπαλο δεν θυμάμαι να παίξει ποδόσφαιρο κυριαρχίας.
Χθές με την ΑΕΚ που έχει την χειρότερη άμυνα της ιστορίας της δεν την πίεσε ψηλά.
Την ΑΕΚ που δεν είχε καμία λύση εναλλακτική στα μπακ στα χαφ (ο Σακχοφ ήταν ανέτοιμος) και δεν είχε φορ στον πάγκο. Και αν μιλάμε για βάθος ρόστερ ας ρίξουμε μια ματιά το τι είχε ο ένας και ο άλλος προπονητής στον πάγκο.
Αντίθετα μετά την ισοφάριση αν μια ομάδα προσπαθούσε να παίξει αυτή ήταν η ΑΕΚ.
Και ακόμα αν μιλάμε για ρόστερ ο Παναθηναϊκός των δύο χρόνων του Δώνη είχε πλουσιότερο ρόστερ που στα πιο πολλά παιχνίδια έπαιζε ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας?
Είναι ξεκάθαρο ότι αυτό το ποδόσφαιρο είναι επιλογή του προπονητή.
Από ποδοσφαιριστές που είχαμε εικόνα τους φαίνεται ξεκάθαρα ότι όποιος έχει ίχνος δημιουργίας δεν είναι στις επιλογές του. Ακούμε μόνιμα το δεν είναι καλοί ανασταλτικά. Δεν θέλει δημιουργία δεν θέλει το απρόβλεπτο, θέλει παίχτες που να τρέχουν πίσω από τη μπάλα να καταστρέφουν. Η ομάδα κάποια στιγμή σκάει να κυνηγάει καθώς δεν κρατάει μπάλα να την κυκλοφορήσει και να πάρουν ανάσες οι παίκτες.
Υπάρχουν παίκτες που σε σχέση με πέρυσι είναι χειρότεροι. Και αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με την κατάσταση των ιδίων αλλά είναι και θέμα αποδυτηρίων. Ο ποδοσφαιριστής πέρα από το τακτικό κομμάτι χρειάζεται και την τόνωση και την επιβράβευση. Αν δεν αισθάνεται καλά ο ίδιος δεν μπορεί να προσφέρει αυτό που μπορεί.
Ας πάμε και στο μπάτζετ:
Η ομάδα έχει το τέταρτο μεγαλύτερο μπάτζετ. Στην βαθμολογία είναι περίπου στα ίδια.
Ποδόσφαιρο όμως κατά τη γνώμη μου παίζει ίσως το χειρότερο από όλους. Να δεχτώ ότι παίζει η ομάδα ταμπούρι με Ολυμπιακό, ΑΕΚ, ΠΑΟΚ, γιατί δεν μπορεί να παίξει διαφορετικά.
Μήπως έπαιξε ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας με ΑΡΗ, Αστέρα και δεν το είδα εγώ?
Και αν μιλάμε για ποδοσφαιρική δικαίωση με αυτό που παρουσιάζουν οι ομάδες , αυτό το εισιτήριο σε σχέση με τους άλλους το αξίζουμε?? Μήπως είμαστε κυρίαρχοι με τον Ατρόμητο? Με ΟΦΗ, Λάρισα, Λαμία?? Μήπως για να πάρουμε αποτέλεσμα δεν είμαστε κρεμασμένοι από τα δοκάρια στο Βόλο και στη Ριζούπολη? Εδώ τα μπάτζετ δεν παίζουν ρόλο?
Και ακόμα αυτή η λογική ποδοσφαίρου ποιος μας λέει ότι οδηγεί στη Γη της επαγγελίας??
Αν αποτύχει να πάρει το πολυπόθητο εισιτήριο για πολλούς οικονομική επιβίωση) μήπως η κατάσταση θα είναι πολύ χειρότερη? Αν κάποιοι παίκτες πέρυσι άξιζαν ένα Χ ποσό με αυτό το ποδόσφαιρο που παρουσιάζει η ομάδα και άλλοι μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας θα αξίζουν Ψ ποσό?
Πιστεύω όμως ότι ο προπονητής μας είναι τυχερός άνθρωπος. Δεν ξέρω με αυτό που μας παρουσιάζει και ανοικτά τα γήπεδα αν η κατάσταση θα ήταν ακόμη υπό έλεγχο. Για την ψυχική μου υγεία δεν θα γράψω ξανά για αγωνιστικά- τακτικές – αλλαγές όσο είναι στην ομάδα μας ο συγκεκριμένος προπονητής. Μου καίει τον εγκέφαλο.
Με πονάει που θα το γράψω:
Τρέμω στην ιδέα ότι μία στραβοκλοτσια ένα αυτογκόλ ενός παίκτη να μας δώσει ένα ευρωπαϊκό εισιτήριο και να βλέπω και τη νέα σεζόν αυτό το ποδόσφαιρο. Δεν το αντέχω.
Για να είμαι όμως δίκαιος τη μεγαλύτερη ευθύνη έχει η διοίκηση. Αυτή αποφασίζει για το τι θέλει να παρουσιάσει και ποιός προπονητής μπορεί να τα υπηρετήσει. Δυστυχώς για μία ακόμη φορά μας δείχνει ότι το σχέδιο της είναι ένα. Προχειρότητα.
