Το μεγαλύτερο όπλο του Παναθηναϊκού, ο προπονητής του.

Γράφει ο Ευθύμης 

Το πώς έφτασε ο Παναθηναϊκός εδώ είναι μία τεράστια ιστορία και η συζήτηση γύρω από αυτό το θέμα μπορεί να είναι αέναη. Το σημαντικό είναι πως η ομάδα για δεύτερη σερί χρονιά πάει με «έσοδα-έξοδα», έχοντας στη διοίκηση τους Αλβέρτη, Διαμαντίδη, οι οποίοι φρόντισαν με την πρόσληψη ενός αξιόλογου προπονητή (με τα προτερήματα και τα ελαττώματά του) να δώσουν μία πραγματικά καλή ευκαιρία στην ομάδα για να είναι ανταγωνιστική.

Ο Πρίφτης έχτισε ένα αξιοπρεπές ρόστερ με τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά του, τα οποία είναι σημαντικά ακόμη και εάν έρθει point guard. Είχε τη <<δυστυχία>> να χτίσει ένα οικονομικό ρόστερ, όμως είχε και την <<ευλογία>> να χτίσει την ομάδα έτσι όπως ήθελε έστω και με πιο φτηνά υλικά.

Η ομάδα δυστυχώς δεν κατάφερε να κρατήσει ούτε τον Χεζόνια ούτε τον Μήτογλου. Ο μεν Μάριο αποτελεί ένα παίκτη από το πάνω ράφι, με ικανότητα στο 1v1 (που θα αποτελούσε σημαντικό όπλο στα χέρια του προπονητή μας), ο δε Μήτογλου είναι ένας τοπ ριμπάουντερ με συνεχόμενη βελτίωση. Η φυγή τους δε καλύπτεται εύκολα, με τον Πρίφτη να προσαρμόζεται στις διαρκώς μεταβαλλόμενες συνθήκες που παρουσιάστηκαν κατά την περίοδο των μεταγραφών και να στρέφεται σε παίκτη άλλου τύπου για να καλύψει τη θέση του Ντίνου, ενώ τη θέση του Χεζόνια θα την καλύψει ο Sant Roos, ο οποίος θα μετακινηθεί επιτέλους στη φυσική του θέση με τον Κουβανό να έχει εντελώς διαφορετικά χαρακτηριστικά.

Ο Πρίφτης είναι γνωστός ως προπονητής. Αμυντικά θα στηριχθεί στην άμυνα με αλλαγές, στις παγίδες και τα zone press που χρησιμοποιεί σε συγκεκριμένες καταστάσεις για να αλλάξει το μομέντουμ ενός αγώνα. Επιθετικά θα στηριχθεί στο 1vs1, στο pick and roll και στην γρήγορη κυκλοφορία για να βρει σουτ από την αδύνατη πλευρά. Δε θα δούμε κάτι εξεζητημένο, δεν περιμένω καινοτομίες, αλλά κάτι στοχευμένο, με την ομάδα να προσπαθεί να εκθέσει τις όποιες αμυντικές αδυναμίες της αντίπαλης ομάδας.

Στο θέμα στελέχωση ο κόουτς θα κριθεί από την ικανότητά του να εξελίξει τους νέους παίκτες. Φλόιντ, Πέρι, Μέικον καλούνται να κάνουν το βήμα παραπάνω. Αν ο κόουτς καταφέρει και τους εξελίξει και τους 3 η δυναμική της ομάδας μέσα στη χρονιά θα αλλάξει αισθητά και θα έχει καταφέρει να αντιμετωπίσει επιτυχώς την πρώτη μεγάλη πρόκληση του ρόστερ. Αυτό της έλλειψης εμπειρίας. Αν δεν το καταφέρει η ομάδα θα αντιμετωπίσει μεγάλες δυσκολίες. Προσωπικά είμαι αισιόδοξος και για τους 3. Ο Καββαδάς έχει τη δύναμη να σταθεί ως τρίτος σέντερ, ο Γουάιτ μπορεί να κάνει αυτά που ζητάει ο Πρίφτης από τα φόργουόρντ του, ενώ ο Έβανς (ο μοναδικός με εμπειρία ετών στην Ευρωλίγκα) αν και δεν είναι πλήρως συμβατός με τις ανάγκες του ρόστερ, θα βοηθήσει ειδικά στο ριμπάουντ, στο οποίο η ομάδα πρέπει να είναι πραγματικά καλή.

Σταχυολογώντας το ρόστερ μπορεί κάποιος να αντιληφθεί τα εξής:

1. Η ομάδα πήρε έναν γκαρντ, αλλά της λείπει ένα ακόμη.

2. Λείπει απελπιστικά το τρίποντο. Ένας off-ball σουτέρ θα έλυνε τα χέρια του προπονητή μας και θα ανέβαζε την παραγωγικότητά μας. Εδώ φαίνεται η μερική ασυμβατότητα του Έβανς με το ρόστερ. Ένα stretch-4 θα βοηθούσε.

3. Οι Παπαπέτρου-Νέντοβιτς-Παπαγιάννης είναι οι αδιαμφισβήτητοι ρυθμιστές του επιπέδου της ομάδας.

4. Παρά τη φυγή Μήτογλου παραμένουν δυνατοί στο ριμπάουντ.

5. Η ομάδα δεν έχει αξιόλογο ποστ παιχνίδι (Καββαδάς και Κασελάκης είναι οι μοναδικοί).

Αναλυτικότερα:

1.Το ζήτημα της περιφερειακής γραμμής είναι μόνο θέμα τόσο ποσότητας όσο και ποιότητας. Ο Πέρι θα βοηθήσει και η ομάδα θα πάρει λύεις. Το θέμα είναι πως είναι ο μόνος άσος το ρόστερ (ούτε ο Μέικον ούτε ο Μποχωρίδης είναι άσοι). Η απόκτηση ενός ακόμη θα έδινε λύσεις. Το ζήτημα είναι τι μπορεί να γίνει οικονομικά.

2. Νομίζω το γεγονός ότι δεν ήρθε σουτέρ τύπου Ρίβερς, Λοτζέσκι κ.ο.κ. είναι ζήτημα και οικονομικό ζήτημα και αριθμού ξένων. Θα μας πονέσει η έλλειψη ενός τέτοιου παίκτη…

3. Η υγεία του Νέντοβιτς θα κρίνει πολλά σχετικά με τη δυναμική της ομάδας. Προσωπικά πιστεύω ότι ο Παπαπέτρου και ο Παπαγιάννης θα είναι βελτιωμένοι και θα ανεβάσουν και άλλο το στάτους τους μέσα στη χρονιά. Ο μεν Παπαπετρου μπορεί να βελτιωθεί και άλλο σε τομείς όπως η δημιουργία και το ποστ παιχνίδι, ο δε Παπαγιάννης πρέπει (πάση θυσία) να βελτιωθεί στο ποστ, ενώ θα μπορούσε να εντάξει και το τρίποντο στον τρόπο παιχνιδιού του (πιστεύω ότι το έχει).

4. Παρά την απώλεια του Μήτογλου πιστεύω ότι η ομάδα θα είναι δυνατή στο ριμπάουντ. Για μια ομάδα που περιμένει να ζήσει και να πεθάνει από την άμυνά της είναι αυτό είναι σημαντικό, καθώς δεν επιτρέπει στον αντίπαλο να ανανεώνει κατοχές. Κάθε χαμένο ριμπάουντ θα ισοδυναμεί με μαχαιριά.

5. Η έλλειψη ποστ παιχνιδιού είναι μεγάλο μειονέκτημα για μία ομάδα που θεωρητικά δε θα έχει μία παραγωγική επίθεση. Το ποστ παιχνίδι βοηθάει τα γκαρντ να πάρουν ανάσες, φθείρει τον αντίπαλο και οδηγεί τους ψηλούς στη γραμμή των βολών, δίνοντάς τους την ευκαιρία για εύκολο σκορ.

Ουσιαστικά τα μειονεκτήματα της ομάδας είναι τα εξής:

1. Λείπει ο γκαρντ που θα πλαισιώσει τον Πέρι, κάτι που μπορεί να λυθεί.

2. Λείπει το σουτ. Ουσιαστικά οι καλύτεροι σουτέρ είναι ο Νέντοβιτς και ο Κασελάκης.

3. Ο Πρίφτης πρέπει να ενσωματώσει στο επίπεδο της Ευρωλίγκας τουλάχιστον 2/3 (Φλόιντ και έναν εκ των Πέρι, Μέικον) πρωτοεμφανιζόμενων.

4. Η ευπάθεια του Νέντοβιτς σε τραυματισμούς.

5. Η νέα φιλοσοφία που φέρνει ο κόουτς θα πάρει χρόνο για να αφομιωθεί από τους παίκτες.

Τα πλεονεκτήματα της ομάδας:

1. Αθλητικότητα και ενέργεια. Βασικά στοιχεία στο μπάσκετ του Πρίφτη και στον τρόπο που δομεί την άμυνά του.

2. Δυνατή στο ριμπάουντ.

3. Καλή άμυνα. Υπάρχουν οι παίκτες και ο προπονητής για να μπορέσει ομάδα να παρουσιάσει μία αρκετά καλή ομάδα.

4. Η ομάδα αποτελείται από διψασμένους παίκτες που θέλουν να αποδείξουν πως μπορούν να σταθούν στην Ευρωλίγκα.

5. Γήπεδο. ΤΟ ΟΑΚΑ θα έχει κόσμος φέτος και αναμένεται να δώσει έξτρα ώθηση στην ομάδα. Ο Παναθηναϊκός αποτελεί ίσως την ομάδα που βασίζεται στην έδρα του περισσότερο από κάθε άλλη και η επιστροφή του κόσμου θα αποτελέσει μεγάλο πλεονέκτημα σε σχέση με την περυσινή χρονιά.

Προσωπικά πιστεύω πως η ομάδα θα παρουσιάσει ένα αξιοπρεπέστατο πρόσωπο στην Ευρωλίγκα και θα δώσει μεγάλη μάχη για να διατηρήσει τα κεκτημένα στην Ελλάδα. Ο Πρίφτης έχει μία τεράστια πρόκληση μπροστά του. Να κρατήσει την ομάδα σε υψηλό επίπεδο. Για να τα καταφέρει πρέπει να είναι ικανός τόσο στο τακτικό κομμάτι όσο και στον τομέα της ατομικής βελτίωσης των παικτών. Η ομάδα θα παίξει σε γρήγορο τέμπο, θα έχει καλή άμυνα με πολλές «εκπλήξεις», θα παρουσιάσει σχήματα με πολλά forwards και μία μαχητική ομάδα με πάθος που θα παλεύει όλα τα παιχνίδια.

Στην τελική το μεγαλύτερο όπλο της ομάδας είναι ότι αποτελεί ομάδα του προπονητή της